Do poduszki...

Pewnego słonecznego dnia obok stoiska z zabawkami przechodziła młoda dziewczyna. Zatrzymała się i spojrzała na… no właśnie na co?

…na zabawki ułożone na regałach – wszystkie były wyjątkowe, wykonane z wielką pasją i precyzją. Byłem tam także ja…

Siedziałem tam sam, w wielkiej torbie zrobionej na szydełku i marzyłem o tym, aby ktoś mnie przygarnął. Chciałem mieć prawdziwego przyjaciela, na którego mógłbym zawsze liczyć. Takiego, który by mnie przytulał i szeptał do uszka, że jestem najfajniejszym misiem na świecie…

Długo tak patrzyła…

Oglądała pieska, zająca, myszkę… – wszystkie zrobione na szydełku, jak ja…

Z każdą minutą traciłem wiarę…, wiarę w to, że to właśnie mnie wybierze…

Ona przecież nawet na mnie nie patrzy.

Poszła…

A ja wołałem za nią ze łzami w oczach Stój, tutaj jestem, to mnie szukasz.

Wróciła po chwili i znowu oglądała wszystkie zabawki. Chyba nie mogła się zdecydować. Spojrzała na mnie i uśmiechnęła się. Miałem wrażenie, że jej się podobam.

Długo mnie oglądała… sprawdzała, jak zostałem uszyty, mówiła coś o wielkości i kolorystyce, wspomniała też o jakimś tam projekcie edukacyjnym. Nie wiedziałem o co jej chodzi. Zresztą nie miało to dla mnie żadnego znaczenia… chciałem tylko, by mnie kupiła… nic innego się nie liczyło.

Po chwili usłyszałem Biorę go… i stało się… mam PRZYJACIELA…, jestem PRZYJACIELEM…

Jak się później okazało nie jednego!

Dziękujemy SoftDecor
za wykonanie pięknego Misia.